«Kurbanlarınızın sayısı çokmuş,Bana ne?» diyor RAB,«Yakmalık koç sunularına,Besili hayvanların yağına doydum.Boğa, kuzu, teke kanı değil istediğim.
Huzuruma geldiğinizdeAvlularımı çiğnemenizi mi istedim sizden?
Anlamsız sunular getirmeyin artık.Buhurdan iğreniyorum.Kötülük dolu törenlere,Yeni Ay, Şabat Günü kutlamalarınaVe düzenlediğiniz toplantılara dayanamıyorum.
Yeni Ay törenlerinizden, bayramlarınızdan nefret ediyorum.Bunlar bana yük oldu,Onları taşımaktan yoruldum.
«Ellerinizi açıp bana yakardığınızdaGözlerimi sizden kaçıracağım.Ne kadar çok dua ederseniz edin dinlemeyeceğim.Elleriniz kan dolu.
Bana, «İnsanoğlu, ne yaptıklarını görüyor musun?» dedi, «Tapınağımdan uzaklaşayım diye İsrail halkı çok iğrenç şeyler yapıyor. Bundan daha iğrenç şeyler göreceksin.»
«Gelin, RABbe dönelim.Bizi O parçaladı,O iyileştirecek.Bizi O yaraladı,Yaramızı O saracak.
Çocuklarını büyütseler bile,Çocuklarından edeceğim onları,Kimse kalmayıncaya dek;Evet, vay başlarına,Onları terk ettiğimde!
Binlerce koç sunsam,Zeytinyağından on binlerce dere akıtsam,RAB hoşnut kalır mı?Suçuma karşılık ilk oğlumu,İşlediğim günah için bedenimin ürününü versem olur mu?