Tanımadığınız bir halk toprağınızın ürününü ve bütün emeğinizi yiyecek. Sürekli sıkıştırılacak, ezileceksiniz.
«Efrayim bön, akılsız bir güvercin gibi,Ya Mısırı yardıma çağırıyor,Ya Asura gidiyor.
Vuruldu Efrayim,Kökleri kurudu,Meyve vermeyecekler artık.Çocuk doğursalar bile,Rahimlerinin değerli meyvelerini öldüreceğim.»
Efrayim rüzgarı güdüyor,Doğu rüzgarının ardına düşüyor bütün gün;Yalanı, zorbalığı artıyor.Asurla antlaşma yapıyor,Mısıra zeytinyağı gönderiyor.