Sığınacak kayam ol,Her zaman başvurabileceğim;Buyruk ver, kurtulayım,Çünkü kayam ve kalem sensin.
Ey Her Şeye Egemen RAB,Ne mutlu sana güvenen insana!
Ey gökler, yukarıdan doğruluk damlatın,Ey bulutlar, doğruluk yağdırın.Toprak yarılsın, kurtuluş meyvesi versin,Onunla birlikte doğruluk yetiştirsin.Bunları yaratan RAB benim.»
Kendi üzerime ant içtim,Ağzımdan çıkan söz doğrudur, boşa çıkmaz:Her diz önümde çökecek,Her dil bana ant içecek.
«Benim için şöyle diyecekler:‹Doğruluk ve güç yalnız RABdedir›,İnsanlar Ona gelecek.RABbe öfkelenenlerin hepsi utandırılacak.
Gökten inen yağmur ve kar,Toprağı sulamadan, yeri yeşertmeden,Ekinciye tohum, yiyene ekmek vermedenNasıl göğe dönmezse,
Ülkenden şiddet, sınır boylarındanSoygun ve yıkım haberleri duyulmayacak artık.Surlarına Kurtuluş, kapılarına Övgü adını vereceksin.