Yüreği oğlunun acısıyla sızlayan, çocuğun gerçek annesi krala, «Aman efendim, sakın çocuğu öldürmeyin! Ona verin!» dedi. Öbür kadınsa, «Çocuk ne benim, ne de senin olsun, onu ikiye bölsünler!» dedi.
Onların elleri kötülük aletidir,Sağ elleri rüşvet doludur.
«Ey Yakup soyu, ey İsrail,Söylediklerimi anımsayın, çünkü kulumsunuz.Size ben biçim verdim, kulumsunuz;Seni unutmam, ey İsrail.
Sizler kötü yürekli olduğunuz halde çocuklarınıza güzel armağanlar vermeyi biliyorsanız, göklerdeki Babanızın, kendisinden dileyenlere güzel armağanlar vereceği çok daha kesin değil mi?
«Böylece kalkıp babasının yanına döndü. Kendisi daha uzaktayken babası onu gördü, ona acıdı, koşup boynuna sarıldı ve onu öptü.
Sizi öksüz bırakmayacağım, size geri döneceğim.