Davut, «Sıkıntım büyük» diye yanıtladı, «İnsan eline düşmektense, RABbin eline düşelim. Çünkü Onun acıması büyüktür.»
«Vay haline Asur, öfkemin değneği!Elindeki sopa benim gazabımdır.
Asuru tanrısız ulusa karşı salacağım;Soyup yağma etmesi,Sokaktaki çamur gibi onları çiğnemesi,Öfkelendiğim halkın üzerine yürümesi içinBuyruk vereceğim.»
Ama Asur Kralı bundan da kötüsünü düşünüyor.Birçok ulusun kökünü kazıyıp yok etmeyi tasarlıyor.
Elimi yuvaya sokup kuş yumurtalarını toplar gibiUlusların varını yoğunu topladım.Terk edilmiş yumurtaları nasıl toplarlarsa,Ben de bütün ülkeleri öyle topladım.Kanat çırpan, ağzını açan,Sesini çıkaran olmadı.»
Bu yüzden tapınak görevlilerini bayağılaştırdım;Yakup soyunu bütünüyle yıkıma,İsrail'i rezilliğe mahkûm ettim.»
Onu sana eziyet edenlerin eline vereceğim;Onlar ki sana, ‹Yere yat daÜzerinden geçelim› dediklerinde,Sırtını toprak, yol ettin.»
‹Tasasız uluslara ise çok öfkeliyim; çünkü ben biraz öfkelenmiştim, onlarsa kötülüğe kötülük kattılar.›