«Kurbanlarınızın sayısı çokmuş,Bana ne?» diyor RAB,«Yakmalık koç sunularına,Besili hayvanların yağına doydum.Boğa, kuzu, teke kanı değil istediğim.
Huzuruma geldiğinizdeAvlularımı çiğnemenizi mi istedim sizden?
Anlamsız sunular getirmeyin artık.Buhurdan iğreniyorum.Kötülük dolu törenlere,Yeni Ay, Şabat Günü kutlamalarınaVe düzenlediğiniz toplantılara dayanamıyorum.
Yeni Ay törenlerinizden, bayramlarınızdan nefret ediyorum.Bunlar bana yük oldu,Onları taşımaktan yoruldum.
«Ellerinizi açıp bana yakardığınızdaGözlerimi sizden kaçıracağım.Ne kadar çok dua ederseniz edin dinlemeyeceğim.Elleriniz kan dolu.
«Ey İsrail halkı, çölde kırk yıl boyuncaBana mı kurbanlar, sunular sundunuz?
«Ey halkım, sana ne yaptım?» diyor RAB,«Sana nasıl yük oldum, yanıtla.
Her Şeye Egemen RAB, adını küçümseyen siz kâhinlere, «Oğul babasına, kul efendisine saygı gösterir» diyor, «Eğer ben babaysam, hani bana saygınız? Eğer efendiysem, hani benden korkunuz? «Oysa siz, ‹Adını nasıl küçümsedik?› diye soruyorsunuz.
«Hem sunağıma murdar yiyecek getiriyor, hem de, ‹Yiyeceği nasıl murdar ettik?› diye soruyorsunuz. metin «Seni». «RABbin sofrasıfç küçümsenir› demenizle.
Kör hayvan kurban etmek kötü değil mi? Topal ya da hasta hayvan kurban etmek kötü değil mi? Böyle bir hayvanı kendi valine sun bakalım! Senden hoşnut kalır mı, ya da seni kabul eder mi?» Böyle diyor Her Şeye Egemen RAB. sunuların tümü» ya da «RABbin sunağı».