Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa,Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.
«Ne zamana dek böyle konuşacaksın?Sözlerin sert rüzgar gibi.
«Konuşsam bile acım dinmez,Sussam ne değişir?
Hepsi bomboş, yaptıkları da bir hiç.Halkın putları yalnızca yeldir, sıfırdır.»