Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı,Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
Yorguna su içirmedin,Açtan ekmeği esirgedin;
Dul kadınları eli boş çevirdin,Öksüzlerin kolunu kanadını kırdın.
Eyüp yine anlatmaya başladı:
Bir erkek ya da kız kardeş çıplak ve günlük yiyecekten yoksunken, içinizden biri ona, «Esenlikle git, ısınmanı, doymanı dilerim» der, ama bedenin gereksindiklerini vermezse, bu neye yarar?
Dünya malına sahip olup da kardeşini ihtiyaç içinde gördüğü halde ondan şefkatini esirgeyen kişide Tanrının sevgisi olabilir mi?