Moavla ilgili bildiri: Moavın Ar Kenti bir gecede viraneye döndü, yok oldu,Moavın Kîr Kenti bir gecede viraneye döndü, yok oldu.
Bu yüzden Divon halkı ağlamak için tapınağa,Tapınma yerlerine çıktı.Moav halkı, Nevo ve Medeva için feryat ediyor.İnsanlar saçlarını sakallarını kesiyor.
Çul giyiyorlar sokaklarda,Damlarda, meydanlarda herkes feryat ediyor,Gözyaşları sel gibi.
Heşbon ve Elalenin haykırışlarıYahasa ulaşıyor.Moav askerleri bu yüzden feryat ediyor,Yürekleri korku içinde.
Yüreğim sızlıyor Moav için.Kaçanlar Soara, Eglat-Şelişiyaya ulaştı,Ağlaya ağlaya çıkıyorlar Luhit Yokuşundan,Horonayim yolunda yıkımlarına ağıt yakıyorlar.
Nimrim suları kuruduğu için otlar sararıp soldu.Taze ot kalmadı, yeşillik yok artık.
Bu yüzden halk kazanıp biriktirdiği ne varsa,Kavak Vadisi üzerinden taşıyacak.
Haykırışları Moav topraklarında yankılanıyor,Feryatları Eglayime, Beer-Elime dek ulaştı.
Çünkü Dimon suları kan dolu,Ama başına daha beterini getireceğim.Moav'dan kaçıp kurtulanların,Ülkede sağ kalanların üzerine aslan salacağım.
Seladan çöl yoluyla Siyon Kentinin kurulduğu dağa,Ülkenin hükümdarına kuzular gönderin.
Moavlı kızlar yuvalarından atılmış,Öteye beriye uçuşan kuşlar gibiArnon Irmağının geçitlerinde dolaşıyor.
«Bize öğüt ver, bir karar al,Öğle sıcağında gece gibi gölge sal üstümüze.Kovulanları sakla, kaçakları ele verme» diyorlar.
«Kovulanlarım seninle birlikte yaşasın.Kırıp geçirenlere karşıBiz Moavlılara sığınak ol.»Baskı ve yıkım son bulduğunda,Ülkeyi çiğneyenler yok olduğunda,Sevgiye dayanan bir yönetim kurulacak,
Davut soyundan biri sadakatle krallık yapacak.Yargılarken adaleti arayacak,Doğru olanı yapmakta tez davranacak.
Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini,Kendini ne denli beğendiğini,Kibirlenip küstahlaştığını duyduk.Övünmesi boşunadır.
Bu yüzden Moavlılar Moav için feryat edecek,Hepsi feryat edecek.Kîr-Heresetin üzüm pestilleriniAnımsayıp üzülecek, yas tutacaklar.
Çünkü Heşbonun tarlaları,Sivmanın asmaları kurudu.Ulusların beyleri onların seçkin dallarını kırdılar.O dallar ki, Yazere erişir, çöle uzanırdı,Filizleri yayılır, gölü aşardı.
Bu yüzden Yazer için,Sivmanın asmaları için acı acı ağlıyorum.Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım,Ey Heşbon ve Elale!Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin,Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.
Meyve bahçelerindeki sevinç ve neşe yok oldu.Bağlarda ne şarkı söyleyen olacak,Ne sevinç çığlığı atan.Üzüm sıkma çukurlarında çalışan kalmayacak,Sevinç çığlıklarını susturdum.
Yüreğim bir lir gibi inliyor Moav için,Kîr-Hereset için içim sızlıyor.
Moav halkı tapınma yerine çıkarak kendini yoruyor,Dua etmek için tapınağa gidiyor, ama hepsi boşuna!
RABbin Moav için geçmişte söylediği budur.
RAB şimdi diyor ki, «Moav'ın övündükleri de kalabalık halkı da tam üç yıl sonra rezil olacak. Sağ kalan çok az sayıda kişiyse güçsüz olacak.»
Moava ilişkin: İsrailin Tanrısı, Her Şeye Egemen RAB şöyle diyor: «Vay Nevonun başına gelenlere!Çünkü viraneye çevrilecek.Kiryatayim utandırılacak, ele geçirilecek.Misgav utandırılacak, kırılıp dökülecek.
Moav artık övülmeyecek,Heşbonda onun yıkımı için düzen kuracak,‹Haydi, şu Moav ulusuna son verelim› diyecekler.Ey Madmenfö, sen de susturulacaksın,Kılıç kovalayacak seni. çağrıştırıyor.
Horonayimden feryat duyulacak:‹Kent mahvoldu, büyük yıkıma uğradı!›
«Moav yıkılacak,Yavrularının ağlayışı duyulacak.
Ağlaya ağlaya çıkıyorlar Luhit Yokuşundan,Horonayim inişindeYıkımın neden olduğu acı feryatlar duyuluyor.
Kaçın, canınızı kurtarın!Çölde yaban eşeğifö gibi koşun! ağacı».
«Evet, başarılarına, mal varlığına güvendiğin içinSen de ele geçirileceksin.İlahın Kemoş da kâhinleri ve görevlileriyle birlikteSürgün edilecek.
Yok edici her kente uğrayacak,Tek kent kurtulmayacak.Vadi yerle bir olacak,Yayla altüst edilecek» diyor RAB.
«Moav toprağına tuz dökün, kısırlaşsın,Kentleri öyle viran olacak ki,Kimse yaşamayacak oralarda.
Lanet olsun RABbin işini savsaklayana!Kılıcını kan dökmekten alıkoyana lanet olsun!
Moav gençliğinden bu yana güvenlikteydi,Şarap tortusu gibi durgun kaldı,Bir kaptan öbürüne boşaltılmadı,Sürgüne gönderilmedi.O yüzden tadını yitirmedi, kokusu bozulmadı.
«Ama onu boşaltacak adamları göndereceğim günler geliyor» diyor RAB, «Onu boşaltacaklar. Kaplarını boşaltacak, küplerini paramparça edecekler.
İsrail halkı güvendiği Beytelden nasıl utandıysa, Moav da Kemoş ilahından öyle utanacak.
«Nasıl, ‹Biz yiğidiz,Savaşa hazır askerleriz› dersiniz?
Moav ve kentlerini yerle bir eden,Saldırıya geçti.En seçkin gençleri kesime gidecek.Adı Her Şeye Egemen RAB olan Kral böyle diyor.
Moavın yıkımı yakında geliyor,Uğrayacağı felaket hızla yaklaşıyor.
Dövünün onun için,Ey çevresinde yaşayan, ününü bilen sizler!‹Kudret asası,Görkemli değnek nasıl da kırıldı!› deyin.
«Ey Divon Kentinde yaşayan halk,Görkeminden in,Kuru toprak üstünde otur.Çünkü Moavı yerle bir eden sana da saldıracak,Kalelerini yıkacak.
Ey sen, Aroerde oturan,Yol kenarında dur da gözle!Kaçan adama, kurtulan kadına,‹Ne oldu?› diye sor.
Moav utandırıldı, darmadağın oldu.Feryat et, haykır!Moavın yıkıldığını Arnon Vadisinde duyur.
«Yayladaki kentler -Holan, Yahas, Mefaat, Divon, Nevo, Beytdivlatayim, Kiryatayim, Beytgamul, Beytmeon, Keriyot, Bosra, uzak yakın bütün Moav kentleri- yargılanacak.
Moavın boynuzu kesildi, kolu kırıldı» diyor RAB.
«Moavı sarhoş edin,Çünkü RABbe büyüklük tasladı.Moav kendi kusmuğunda yuvarlanacak,Alay konusu olacak.
İsrail senin için gülünesi bir ulus mu oldu?Hırsızlar arasında mı yakalandı ki,Ondan söz ettikçe baş sallıyorsun?
«Ey Moavda yaşayanlar,Kentlerinizi terk edip kayalara sığının.Uçurumun ağzında yuvasını yapanGüvercin gibi olun.
Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini,Kendini ne denli beğendiğini,Kibirlenip küstahlaştığını,Övünüp kabardığını duyduk.
Küstahlığını biliyorum» diyor RAB,«Övünmesi boşunadır, yaptıkları da.
Bu yüzden Moav için haykıracak,Bütün Moav için feryat edeceğim.Ağlayacağım Kîr-Hereset halkı için.
Ey Sivma asması,Senin için Yazer halkından çok ağlayacağım.Filizlerin gölü aşıpYazere ulaştı.Yok edici yaz meyvelerini, üzümünü yok etti.
Moavın meyve bahçelerinden, tarlalarındanSevinç ve neşe yok oldu.Üzüm sıkma çukurlarından şarap akışını durdurdum;Kimse sevinç çığlıklarıyla üzüm ezmiyor,Çığlıklar var, ama sevinç çığlıkları değil.
«Heşbon ve Elalenin haykırışlarıYahasa ulaşıyor.Soardan Horonayime,Eglat-Şelişiyaya dek çığlıklar yükseliyor.Çünkü Nimrim suları bile kurudu.
Moavda puta tapılan yerlerdeSunu sunanları,İlahlarına buhur yakanlarıYok edeceğim» diyor RAB.
«Bu yüzden yüreğim ney gibiİnliyor Moav için;Kîr-Hereset halkı için ney gibiİnliyor yüreğim.Çünkü elde ettikleri zenginlik uçup gitti.
«Herkes saçını sakalını kesecek,Elini yaralayacak,Beline çul saracak.
Moav damlarında, meydanlarındaYalnız ağlayış var.Çünkü Moavı kimsenin beğenmediğiBir kap gibi kırdım» diyor RAB.
«Nasıl da darmadağın oldu Moav!Nasıl acıyla feryat ediyor!Nasıl da sırtını dönüyor utançtan!Moav çevresindekilere alay konusu,Dehşet verici bir örnek oldu.»
RAB diyor ki,«Bakın! Düşman birden çullanan bir kartal gibiKanatlarını Moavın üzerine açacak.
Keriyot ele geçirilecek,Kaleler alınacak.O gün Moavlı askerlerin yüreği,Doğum sancısı çeken kadının yüreği gibi olacak.
Moav yıkıma uğrayacak,Halk olmaktan çıkacak;Çünkü RABbe karşı büyüklük tasladı.
Önünde dehşet, çukur ve tuzak var,Ey Moav halkı!» diyor RAB.
«Dehşetten kaçan çukura düşecek,Çukurdan çıkan tuzağa yakalanacak;Çünkü Moavın üzerineCezalandırma yılını getireceğim» diyor RAB.
«Heşbonun gölgesindeBitkin düşmüş kaçkınlar.Çünkü Heşbondan ateş,Sihonun ortasından alev çıktı;Moavlıların alınlarını,Kargaşa çıkaranların başlarını yakıp yok etti.
Vay sana, ey Moav!İlah Kemoşun halkı yok oldu,Oğulların sürgüne gönderildi,Kızların tutsak alındı.
Ama son günlerdeYine eski gönencine kavuşturacağım Moav'ı» diyor RAB. Moav'ın yargısı burada sona eriyor.
«İnsanoğlu, yüzünü Seir Dağına çevir, ona karşı peygamberlik et.
«Madem İsraillilere hep kin besledin, yıkıma uğradıklarında, cezalandırılmalarının zamanı doruğa ulaştığında, onları kılıca teslim ettin,