«RAB uzaktan, dünyanın öbür ucundan bir ulusu -dilini bilmediğiniz bir ulusu, yaşlılara saygı, küçüklere sevgi beslemeyen acımasız bir ulusu- birden çullanan bir kartal gibi başınıza getirecek.
Ama bana döner, buyruklarımı özenle yerine getirirseniz, dünyanın öbür ucuna sürülmüş olsanız bile sizleri toplayıp seçtiğim yere, bulunacağım yere getireceğim.›
Çünkü kuzey krallıklarının bütün halklarını çağırıyorum» diyor RAB.«Kralları gelip Yeruşalim surlarında,Bütün Yahuda kentlerinin karşısında,Yeruşalimin kapı girişlerindeTahtlarını kuracaklar.
Ey İsrail halkı,Uzaktan gelecek bir ulusuÜzerinize saldırtacağım» diyor RAB,«Köklü, eski bir ulus;Sen onların dilini bilmez,Ne dediklerini anlamazsın.
Dinle! Haber geliyor!Kuzey ülkesinden büyük patırtı geliyor!Yahuda kentlerini viraneye çevirecek,Çakallara barınak edecek.
Her Şeye Egemen RAB diyor ki,«İşte felaket ulustan ulusa yayılıyor!Dünyanın dört bucağından büyük kasırga kopuyor.»
İşte kuzeyden bir ordu geliyor.Dünyanın uçlarındanBüyük bir ulusVe birçok kral harekete geçiyor.
Yay, pala kuşanmışlar,Gaddar ve acımasızlar.Atlara binmiş gelirken,Kükreyen denizi andırıyor sesleri.Savaşa hazır savaşçılarKarşına dizilecekler, ey Babil kızı!
Babil Kralı onların haberini aldı,Ellerinde derman kalmadı.Doğuran kadın gibiÜzüntü, sancı sardı onu.