Doğu rüzgarı onu uçurup götürür,Yerinden silip süpürür.
Tanrı kutsal tahtına oturmuş,Krallık eder uluslara.
Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim.Belaya uğradığınızda,Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde,Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz,Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde,Sizinle alay edeceğim.
Onlar ağaca, ‹Babamsın›,Taşa, ‹Bizi sen doğurdun› derler.Çünkü bana yüzlerini değil,Sırtlarını çevirdiler.Ama felakete uğrayınca,‹Kalk da bizi kurtar› diye yakarırlar.
«Çöl rüzgarının savurduğu saman çöpü gibiDağıtacağım sizleri.
«Ya RAB, sen benim gücüm,Kalem, sıkıntı gününde sığınağımsın.Dünyanın dört bucağındanUluslar sana gelip,‹Atalarımız yalnız yalanları,Kendilerine hiçbir yararı olmayanDeğersiz putları miras aldılar› diyecekler,
Ücretli askerleri besili danalar gibi.Onlar da geri dönüp birlikte kaçacak,Yerlerinde durmayacaklar.Çünkü üzerlerine yıkım günü,Cezalandırılacakları an gelecek.
Kürekçilerin seni açık denizlere götürdü,Ama doğu rüzgarıDenizin bağrında parçaladı seni.