Yeşu Erihanın yakınındaydı. Başını kaldırınca önünde, kılıcını çekmiş bir adam gördü. Ona yaklaşarak, «Sen bizden misin, karşı taraftan mı?» diye sordu.
Adam, «Hiçbiri» dedi, «Ben RABbin ordusunun komutanıyım. Şimdi geldim.» O zaman Yeşu yüzüstü yere kapanıp ona tapındı. «Efendimin kuluna buyruğu nedir?» diye sordu.
RAB'bin ordusunun komutanı, «Çarığını çıkar» dedi, «Çünkü bastığın yer kutsaldır.» Yeşu söyleneni yaptı.
Sonra şöyle dua etti: «Ya RAB, lütfen onun gözlerini aç, görsün!» RAB uşağın gözlerini açtı. Uşak Elişanın çevresindeki dağların atlılarla, ateşten savaş arabalarıyla dolu olduğunu gördü.
O zaman onların gözleri açıldı ve kendisini tanıdılar. İsa ise gözlerinin önünden kayboldu.