Avram, «Ey Egemen RAB, bu toprakları miras alacağımı nasıl bileceğim?» diye sordu.
Gidyon, «Benden hoşnutsan, benimle konuşanın sen olduğuna dair bana bir belirti göster» dedi,
«Lütfen gelip sana adağımı sununcaya, önüne koyuncaya dek buradan ayrılma.» RAB, «Sen dönünceye dek kalırım» diye yanıtladı.
Gidyon eve gidip bir oğlak kesti, bir efa undan mayasız pide yaptı. Eti sepete, et suyunu tencereye koydu; bunları getirip yabanıl fıstık ağacının altında meleğe sundu.
Tanrının meleği, «Eti ve mayasız pideleri al, şu kayanın üzerine koy. Et suyunu ise dök» dedi. Gidyon söyleneni yaptı.
RABbin meleği elindeki değneğin ucuyla ete ve mayasız pidelere dokununca kayadan ateş fışkırdı. Ateş eti ve mayasız pideleri yakıp kül etti. Sonra RABbin meleği gözden kayboldu.
Gidyon, gördüğü kişinin RABbin meleği olduğunu anlayınca, «Eyvah, Egemen RAB! Meleğinin yüzünü gördüm» dedi.
çiy yalnızca harman yerine koyduğum yün yapağının üzerine düşsün, topraksa kuru kalsın. Böylece, söylediğin gibi İsraili benim aracılığımla kurtaracağını bileceğim.»
«Şimdi yeni bir arabayla boyunduruk vurulmamış, süt veren iki inek hazırlayın. İnekleri arabaya koşun; buzağılarını artlarından ayırıp ahıra götürün.