«Zengin adamın birçok koyunu, sığırı vardı.
Ama yoksul adamın satın alıp beslediği küçük bir dişi kuzudan başka bir hayvanı yoktu. Kuzu adamın yanında, çocuklarıyla birlikte büyüdü. Adamın yemeğinden yer, tasından içer, koynunda uyurdu. Yoksulun kızı gibiydi.
Derken, zengin adama bir yolcu uğradı. Adam gelen konuğa yemek hazırlamak için kendi koyunlarından, sığırlarından birini almaya kıyamadığından yoksulun kuzusunu alıp yolcuya yemek hazırladı.»
Zengin adama çok öfkelenen Davut Natana, «Yaşayan RABbin adıyla derim ki, bunu yapan ölümü hak etmiştir!» dedi,
«Bunu yaptığı ve acımadığı için kuzuya karşılık dört katını ödemeli.»
Bunun üzerine Natan Davuta, «O adam sensin!» dedi, «İsrailin Tanrısı RAB diyor ki, ‹Ben seni İsraile kral olarak meshettim ve Saulun elinden kurtardım.