Книга 2 Samuel Cтих 3 | Параллельные места

Выбор основного перевода

Открыть комментарий или сравнить с другим переводом

Выбор книги основного перевода

2 Samuel Eski Ahit

Eski Ahit

Tekvin

Çıkış

Levililer

Sayılar

Tesniye

Yeşu

Hakimler

Rut

1 Samuel

2 Samuel

1 Krallar

2 Krallar

1 Paralipomenon

2 Paralipomenon

Ezra

Nehemya

Esther

Eyüp

Zebur

Atasözleri

Eski Ahit'te Hazreti Süleyman'a yazılan kitap

Süleyman'ın Şarkısı

İşaya

Yeremya

Ağıtlar Kitabı

Hezekiel

Daniel

Hoşea

Yoel

Amos

Obadya

Yunus

Mika

Nahum

Habakkuk

Sefanya

Hagay

Zekeriya

Malaki

Yeni Ahit

Matta

Markos

Luke

Yuhanna

Resullerin işleri

Romalılar

1 Korintoslulara

2 Korintoslulara

Galatlar

Efesliler

Filipililer

Koloseliler

1 Selanikliler

2 Selanikliler

1 Timoteosa

2 Timoteosa

Titusa

Filimona

İbraniler

Yakub

1 Petrus

2 Petrus

1 Yuhanna

2 Yuhanna

3 Yuhanna

Yahuda

Vahiy

← Предыдущая

2 Samuel

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Kral Davutun Avşalomu özlediğini anlayan Seruya oğlu Yoav, birini gönderip Tekoada yaşayan bilge bir kadını getirtti. Yoav kadına, «Lütfen yasa bürün» dedi, «Yas giysilerini giy. Yağ sürme ve ölü için günlerdir yas tutan bir kadın gibi davran.

Krala git ve ona söyleyeceklerimi ilet.» Sonra kadına neler söyleyeceğini bildirdi.

Параллельные места

2 Samuel 14:19

Kral, «Bütün bunları seninle birlikte tasarlayan Yoav mı?» diye sordu. Kadın şöyle yanıtladı: «Yaşamın hakkı için derim ki, ey efendim kral, hiçbir sorunu yanıtlamaktan kaçamam. Evet, bana buyruk veren ve kölene bütün bunları söyleten kulun Yoavdır.

Tekoalı kadın krala gitti. Önünde yüzüstü yere kapanarak, «Ey kral, yardım et!» dedi.

Kral, «Neyin var?» diye sordu. Kadın, «Ben zavallı dul bir kadınım» diye yanıtladı, «Kocam öldü.

Ben kölenin iki oğlu vardı. İkisi tarlada kavgaya tutuştular. Orada onları ayıracak kimse yoktu. Biri öbürünü vurup öldürdü.

Şimdi bütün boy halkı cariyene karşı çıkıp, ‹Kardeşini öldüreni bize teslim et› diyor, ‹Öldürdüğü kardeşinin canına karşılık onu öldürelim. Böylece mirasçıyı da ortadan kaldırmış oluruz.› İşte geri kalan közümü de söndürecekler; yeryüzünde kocamın adını sürdürecek soy kalmayacak.»

Kral, «Evine dön, ben davanla ilgili buyruk vereceğim» dedi.

Tekoalı kadın, «Efendim kral, bu olayın suçlusu ben ve babamın ev halkı olsun» dedi, «Kral ve tahtı suçsuz olsun.»

Kral, «Kim sana bir şey derse, onu bana getir» dedi, «Bir daha canını sıkmaz.»

Kadın, «Öyleyse kral Tanrısı RABbin adına ant içsin de kanın öcünü alacak kişi yıkımı büyütmesin» diye karşılık verdi, «Yoksa oğlumu yok edecekler.» Kral, «Yaşayan RABbin adıyla derim ki, oğlunun saçının bir teline bile zarar gelmeyecektir» dedi.

Kadın, «İzin ver de, efendim krala bir söz daha söyleyeyim» dedi. Kral, «Söyle» dedi.

Kadın konuşmasını şöyle sürdürdü: «Neden Tanrının halkına karşı böyle bir şey tasarladın? Kral böyle konuşmakla sanki kendini suçlu çıkarıyor. Çünkü sürgüne gönderdiği kişiyi geri getirmedi.

Hepimizin öleceği kesin, toprağa dökülüp yeniden toplanamayan su gibiyiz. Ama Tanrı can almaz; sürgüne gönderilen kişi kendisinden uzak kalmasın diye çözüm yolları düşünür.

«Halk beni korkuttuğu için efendim krala bunları söylemeye geldim. ‹Kralla konuşayım, belki kölesinin dileğini yerine getirir› diye düşündüm,