Saul, Davutun Golyatla dövüşmeye çıktığını görünce, ordu komutanı Avnere, «Ey Avner, kimin oğlu bu genç?» diye sormuştu. Avner de, «Yaşamın hakkı için, ey kral, bilmiyorum» diye yanıtlamıştı.
Ancak Davut ant içerek, «Senin beni sevdiğini baban çok iyi biliyor» diye yanıtladı, «Yonatan ne yapacağımı bilmemeli, yoksa üzülür› diye düşünmüştür. RABbin ve senin yaşamın hakkı için derim ki, ölüm ile aramda yalnız bir adım var.»
Uriya, «Sandık da, İsraillilerle Yahudalılar da çardaklarda kalıyor» diye karşılık verdi, «Komutanım Yoavla efendimin adamları kırlarda konaklıyor. Bu durumda nasıl olur da ben yiyip içmek, karımla yatmak için evime giderim? Yaşamın hakkı için, böyle bir şeyi kesinlikle yapmayacağım.»
İlyas Elişaya, «Lütfen sen burada kal, çünkü RAB beni Beytele gönderdi» dedi. Elişa, «Yaşayan RABbin adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmam» diye karşılık verdi. Böylece Beytele birlikte gittiler.
Çocuğun annesi, «Yaşayan RABbin adıyla başın üzerine ant içerim ki, senden ayrılmayacağım» dedi. Sonra Gehaziyle birlikte yola çıktı.