Гьакимлик этип турадыр Раббибиз. Зорлукъ булан ясандырылгъандыр Ол. Зор гюч булан ясандырылып, зор гючге чырмалып къалгъандыр Раббибиз. Ер юзюню къатты экени, гьеч тербенмей къалажакълыгъы да.
Халкълагъа булай деп айтыгъыз чы: «Гьакимлик этер Раббибиз! Къаттыдыр, гьеч тербенмес дагъы дюнья. Тюз кюйде дуван этер халкълагъа Ол».
Сююнюп къалсын дагъы кёклер, къуванып къалсын дагъы ер де. Къавгъалап турсун дагъы денгиз де, шону ичиндеги бары зат да.
Гьакимлик этер Раббибиз: титиреп турсун дагъы халкълар! Гьерубимлени уьстюнде олтуруп турар Ол: тербенип йиберсин дагъы ер!