Гьалал юрюйген, тюз затны этеген, юрегинден гьакъ гертини сёйлейген,
Къоркъугъуз чу Раббибизден, Ону халкъы, неге тюгюл де тарчыкълыгъы болмас Ондан къоркъагъанланы.
Байлар да тарчыкъ, ач болуп къалагъан кюй бола, амма Раббибизни излейгенлер бир ниъматдан да магьрюм къалмас.
Сенсендир бизге якълавчуну танглагъан, Раббим. Сенсендир, Исрайылны Сыйлы Аллагьы, бизге пачабызны да берген.
О адилли ва таза адамлагъа къалкъан болуп токътар.
Иса якъчыларына: – Мен сизин дорбасыз, акъчасыз ва аякъгийимсиз йиберген заманда, сиз гьеч бир затдан тарчыкъ болдугъузму? – деп сорай. – Гьеч бир затдан да тарчыкъ болмадыкъ, – деп жавап берелер.
О Аллагьны сыйлы нюрю булан къувлуй эди. Ону къувлуйгъаны къыйматлы ташны, ачыкъ ешим ташны къувлуйгъанына ошай эди.
Ярыкъ болмакъ учун, шагьарны не гюнге, неде айгъа гьажатлы ери ёкъ эди, неге тюгюл де ону Аллагьны сыйлы нюрю ярыкъландырды. Къозу да ону ярыкъ береген алаты эди.