Оьз-оьзюне: «Аллагь унутгъан, Ол бетин япгъан, бир заманда да гёрюп болмас», – деп айтар.
Адамланы ашайгъан арсланланы арасында къалып тураман мен. Сюнгюлердир, окълардыр тишлери оланы, итти къылычлардыр тиллери де оланы.
Къылычдай иттилешдирип токътагъанлар олар тиллерин. Айыпсызгъа яшыртгъынлап урма тартылгъан жаядай оланы аччы сёзлери. Олар хапарсыздан уралар огъар, къоркъма да къоркъмайлар.
Гьалал адамлар жавабын ойлашып берер, намуссузланы авзундан буса яманлыкъ чыгъар.
Ювугъуна ялгъан шагьатлыкъ этеген адам чёкюч, шёшге, итти окъ йимикдир.