– Герти, Мен сени намусунг таза экенни билемен. Шо саялы да Мен сени шо къатынгъа тийме къоймадым, Мени алдымда гюнагь этмекден сакъладым. Тек гьали энни ону эрине къайтар. О пайхаммар, о сен сав къалсын деп дуа этежек, сен де сав къалажакъсан. Эгер сен ону эрине къайтармасанг, оьзюнг ва бары да уьюнгдегилер де оьлежекни билип къой, – деп жавап бере огъар тюшюнде Аллагь.
Шу ожакъда мен ону булан тенг ихтиярлы кюйде башчылыкъ этемен. Сенден къайры, мени бары да затгъа ихтиярым бар, неге тюгюл сен ону къатынысан. Шолай уллу яман ишни, Аллагьны алдындагъы шолай гюнагьны мен нечик этме боларман дагъы? – дей.
Адиллисендир, Раббим, Сен, адиллидир къанунларынг да Сени.
Атамны янына барып, огъар: «Атам! Мен Аллагьны ва сени алдынгда гюнагь иш этгенмен,
Уланы огъар: «Атам! Мен Аллагьны ва сени алдынгда гюнагь иш этгенмен ва дагъы сени уланынгман деп айтмагъа тийишли тюгюлмен», – дей.
Озокъда, болмас! Бары да адамлар ялгъанчы буса да, Аллагь гьар заман да айтгъан сёзлерине амин болур. Сыйлы Язывларда булай язылгъан: Аллагь, эгер де дувангъа чыкъсанг, Сен бары да сёзлерингде тюз болуп чыгъажакъсан ва оьр болуп токътажакъсан.