Тербенип, чайкъалып йиберди ер, тавланы кюрчюлери де къартыллап, йылышып гетди; неге тюгюл де къазапланды Аллагь.
Къарангы къабурдай къол булан юрюме тюшсе де магъа, яманлыкъдан гьеч къоркъмасман мен, неге тюгюл де Сен мени булансандыр. Сени иргъагъынг да мени рагьатландырып къояр.
Иса буса олагъа булай жавап бере: – Гертисин сёйлеймен сизге: эгер иманыгъыз болуп, шекликге тюшмесегиз, янгыз бу инжир терекге болгъанны тюгюл, бу тавгъа: «Гётерилип, денгизге атыл!» – деп айтсагъыз, шо да болажакъ.