Тилсиз, тавушсуз эдим мен, гьатта яхшы затны гьакъында да сёйлемей турдум; къайгъым буса оьсюп турду.
Тилсиз болуп къалдым мен, авзумну да ачмайман, неге тюгюл де Сенсендир шону этген.
Баш дин къуллукъчулар ва тамазалар айыплайгъан заманда, Иса бир жавап да бермей.
Сыйлы Язывлардан о бу сёзлени охуй болгъан: Ону къойну йимик соймагъа элтгенлер ва къозу оьзюн къыркъагъанланы алдында тилсиз болуп токътайгъанда йимик, О Оьзюню авзун да ачмагъан.
Оьзюн сёгегенде, О сёгюшюв булан жавап къайтармады. Оьзю азап чегегенде, биревге де къоркъув бермеди, адилли кюйде дуван этеген Аллагьгъа аркъа таяп токътады.