Титиреп гете юрегим мени, гючюм де тайып битди менден; гёзлеримни нюрю де – шо да къалмады менде.
Юзюнгню яшырсанг – талчыкъгъа тюшюп къалалар, тынышын чыгъарып алсанг – оьлюп, къайтып чанггъа айланып къалалар.
Тилим тамагъыма ябушуп къалсын дагъы, эгер де эсимде сакълап турмасам сени, Ерусалим, зор сююнчюм болуп къалмасанг мени.
Юрекдеги къувзакълыкъ инг тизив дармандыр, къайгъы буса адамны къурутуп къояр.
Сонг Иса, бары да зат битгенни билип, Сыйлы Язывларда айтылагъан зат бары да яшавгъа чыкъсын учун: – Сув ичме сюемен, – дей.