Аллагьым, Аллагьым! Не саялы ташлап къойдунг мени? Кёп арекдесен Сен, агь уруп сёйлейген сёзлерим де къутгъарылыв гелтирмей магъа.
Аллагьым! Гюндюзлер чакъырыв этемен – гьеч къулакъасмайсан Сен магъа, гечелер де чакъырыв этемен – гьеч рагьатлыкъ ёкъ магъа.
Амма Сен сыйлысан чы, Сенсен чи тахда олтургъан. Сагъадыр Исрайыл макътав этеген.
Сагъадыр умут этип тургъан аталарыбыз; умут этип тургъанлар, Сен де оланы азат этип турдунг.
Чакъырыв эте эдилер олар Сагъа, къутгъарылып къала эдилер олар да; Сагъа эдилер умут этеген олар, гьеч илыкъма да тюшмей эди олагъа.
Мен бусам инсан тюгюл, хуртмандыр; адамланы хорлаву, халкъ да жиргенч гёреген затмандыр.
Мени гёрюп турагъанланы барысы да мени мысгъыллап туралар; башларын силлей туруп, авзулары булан булай сёйлеп туралар:
«Раббиге эди ол аркъатаягъан; азат этсин дагъы ону. Рабби рази къала болгъан сонг, Рабби Оьзю къутгъарма да къутгъарсын дагъы ону».
Амма анамны къарнындан мени чыгъаргъан, ону кёкюрегинде мени якълагъан Сен эдинг.
Анамны къурсагъындан берли де Сагъа депдир мен къалгъаным; тувмадан берли де Сенсендир мени Аллагьым.
Арекге тайып къалма дагъы менден; неге тюгюл де къайгъы ювукъдадыр, кёмекчим буса ёкъдур.
Душманларым бугъалар йимик къуршап алып туралар мени; Башан деген топуракъдагъы гючлю бугъалар да аралап туралар мени.
Гьавгъа деп гьазирленген, къычырагъан арсландай авзуларын да ачып токътагъанлар олар магъа.
Сувдай агъылып гетди яшавум мени; бары сюеклерим де тёгюлюп гетди мени; юрегим де балавуздай ирип гетди ичимде.
Чыны савутну гесегидей къуруп къалды мени гючюм-къуватым, хырданыма ябушуп къалды тилим мени. Сен де къабурдагъы чанггъа айландырып къойдунг мени.
Неге тюгюл де, итлер аралап къойдулар мени; кёп санавда яманлар да къуршап алдылар мени; къолларыма, бутларыма чанчдылар мени.
Бары сюеклеримни санап болур эдим мен. Мени гёрюп, тамашагъа йимик къарап токътагъанлар олар.
Опуракъларымны оьз арасында пайладылар, абамны буса чёп салып алдылар олар.
Багьа олтурар оланы жанларын къутгъармакъ. Инсан къабурун да гёрмейли, даим яшап къалажакъ деген зат бир заманда да болажакъ зат тюгюлдюр.
Амма жанымны ахыратдан азат этип, мени къабул этип къояр Аллагь.
О: – Сен бизден не сюесен, гьей назаретли Иса? Бизин дагъытма гелгенмисен? Мен Сени Ким экенингни таныйман – Аллагьны Сыйлысысан, – деп къычыра.
Огъар малайик булай жавап бере: – Аллагьны Ругьу сени уьстюнге гележек ва Аллагьу-Тааланы къудраты сени къуршап алажакъ. Шогъар гёре сенден туважакъ сыйлы Авлетге Аллагьны Уланы деп айтылажакъ.
Неге тюгюл де, Сен мени жанымны оьлюлени арасында къоймассан ва Сагъа тапшурулгъан къулунгну къабурда чиримеге къоймассан.
Шону учун Сыйлы Язывланы башгъа бир еринде булай язылгъан: Аллагь, Сагъа Тапшурулгъанны чирип дёнмеге къоймассан.