Раббибизден гелеген къоркъув таза, гьар даим де болуп тура. Раббибизни дуванлары гьакъ герти, бары да тюппе-тюз.
Сююнч булан буйругъунгну кютермен мен, къанунунг да юрегимдедир мени».
Гертисин сёйлеймен сизге: кёк де, ер де тайып, ёкъ болмай туруп, бары да зат тамамланмай туруп, Къанундан гиччи бир гьарп яда бир гьыз таймажакъ.
Олар Аллагьны къуллукъчусу Мусаны ва Къозуну йырын йырлай эдилер: – Бары да затны Еси болгъан я Рабби Аллагь! Сени ишлеринг уллудур ва гьайрандыр. Гьей халкъланы Пачасы! Сени ёлларынг адиллидир ва гьакъдыр.