Къоркъугъуз чу Раббибизден, Ону халкъы, неге тюгюл де тарчыкълыгъы болмас Ондан къоркъагъанланы.
Байлар да тарчыкъ, ач болуп къалагъан кюй бола, амма Раббибизни излейгенлер бир ниъматдан да магьрюм къалмас.
Даим эсинде сакълап турар Ол Оьзюню разилешивюн де, минглер булангъы наслулагъа буваргъан ва Ибрагьимге васият этген сёзюн де, Исакъгъа этген антын да.
Кёкдеги къушлагъа бир къарагъыз чы: олар не чачмайлар, не ормайлар, неде жыйып беженлеге тёкмейлер. Сизин кёклердеги Атагъыз оланы ашатып сакълай. Сиз къушлардан хыйлы да артыкъ тюгюлмюсюз дагъы?
Шолайлыкъда: «Биз не ашайыкъ?», яда: «Не ичейик?», яда: «Не гиейик?» – деп дагъы къайгъы этмегиз ва сёйлемегиз.
Бу дюньяны бары да имансыз халкълары шоланы гьайын этип айланалар. Кёклердеги Атагъыз буса сизге шолар бары да тарыкъ экенни биле.
Инг башлап Аллагьны гьакимлигине таби болмагъа ва О сюегенни этмеге къаст этигиз. Къалгъан затланы барысын да сизге О Оьзю бережек.
Шолайлыкъда, аталарыбызгъа рагьму эте ва Оьзюню айтгъан сыйлы сёзюн унутмай.