Шо заман мени аралап токътагъан душманларымны арасында уьстюн чыгъып токътарман; Раббимни сыйлы чатырында гьатдан озуп макътавлар этип юрюрмен, Ону алдында йырлап, макътап йырлап юрюрмен.
Къутгъарылыв къалкъанынгны берип къойдунг Сен магъа, онг къолунг тутуп сакълап тура мени, рагьмунг да оьр этип къоя мени.
Оьзюню даражасына етишмек учун, Месигь бары да бу азапланы чекмеге герек тюгюлмю эди дагъы? – деп сорай.
Сонг да Оьзюн олай тёбен салды чы, олай тынглавлу эди чи, оьлюмню – гьатта хачдагъы оьлюмню къабул этди.
Шо саялы Аллагь Ону бек оьрге де чыгъарды. Аллагь Огъар бары да атлардан оьр болгъан атны берди.