Раббибиз булай дей: – Сен не этип къойдунг? Инингни къаны Магъа топуракъдан таба ялбара.
Къачан болгъунча экен дагъы, Раббим? Даимге мени унутгъан кюйде туражакъмы экенсен дагъы Сен? Къачан болгъунча менден юзюнгню яшырып туражакъ экенсен дагъы?
Къачан болгъунча токътавсуз къазапланып турарсан дагъы, Раббим? Къачан болгъунча ялындай яллап турар дагъы гюнчюлюгюнг Сени?
Къачан болгъунча халкълар: «Къайдадыр оланы Аллагьы?» – деп айтып турар экен? Гёз алдыбызда къулларынгны тёгюлген къаны учун халкълардан оьч аларсан Сен. Халкълар да билип къойсунлар дагъы шо гьакъда.
Неге тюгюл де, гьар тилеген – алар, излеген – табар, эшикни къакъгъангъа да – ачылар.
Арагъыздан къайсы ата, уланы аш тилегенде, таш берер яда балыкъ тилегенде, балыкъны орнуна йылан берер?
Яда йымырткъа тилеген заманда, огъар акъырап берер?
Шолайлыкъда, эгер сиз оьзюгюз яман бусагъыз да, авлетлеригизге яхшы савгъатлар берип бола бусагъыз, кёклердеги Атагъыз буса Оьзюнден тилейгенлеге Ругьун дагъокъ да берер.
Бир керен Иса сёйлеп болмайгъан бир адамдан тилсизликни жинин къувалай. Жин чыкъгъан заманда, тилсиз сёйлемеге башлай ва халкъ бек гьайран болуп къала.
Олардан бирлери: – Жинлени О жинлени башчысы болгъан Зензебилни гючю булан къувалай, – дейлер.
Башгъалары Исаны сынап къарамакъ учун, О оьзлеге кёкден бир аламат гёрсетсин деп тилейлер.
Амма шо адамлар не ойлашагъанны билип, Иса олагъа булай дей: – Оьз ичинде бёлюнген гьар пачалыкъ тозулар ва оьз ичинде бёлюнген уьй йыгъылар.
Иблис де оьз ичинде бёлюнсе, ону пачалыгъы бузулмай нечик токътар? Муна сиз жинлени Мен Зензебилни гючю булан къувалай деп айтасыз.
Эгер Мен жинлени Зензебилни гючю булан къувалай бусам, сизин якъчыларыгъыз оланы кимни гючю булан къувалай дагъы? Шо саялы сизге дуванны оьзюгюзню якъчыларыгъыз эте турсун.
Эгер де Мен жинлени Аллагьны къудраты булан къувалай бусам, шо Аллагьны гьакимлигини бир белгисидир.
Гючлю бир адам оьзюню уьюн савут булан сакълай буса, ону мюлкюне къоркъунч ёкъдур.
Шо адамдан да гючлю бириси огъар чапгъын этип, ондан уьстюн гелсе, шо заман ону аркъа таягъан бары да савутун алыр ва мюлкюн де сюйген кюйде пайлар.
Мени булан тюгюллер Магъа къаршылардыр, Мени булан жыймайгъанлар яягъанлардыр.
Адамны ичинден чыкъгъан сонг, жин къургъакъ дангылларда айлана, оьзюне сыйынма ер ахтара, амма тапмай. Сонг о: «Мен чыкъгъан уьюме къайтып бараман», – дей.
Къайтып гелгенде буса, о уьйню сибирилип, жыйылып таба.
Сонг барып оьзюнден де яман дагъы да етти жинни алып гелип, жин адамны ичине гирип яшай. Натижада, адамны гьалы алдагъысындан да бузукъ бола.
Иса бу сёзлени айтып турагъанда, халкъны арасындан бир къатын чыгъып, Огъар: – Насиплидир Сени къурсагъында гётерип юрюген ва Сени эмдирген! – деп къычыра.
– Дагъы да насиплидир, Аллагьны каламын эшитип, ону кютегенлер, – деп жавап бере Иса.
Исаны айланасына дагъы да кёп адамлар жыйыла. Иса олагъа сёйлемеге башлай: – Не ямандыр бу гьалиги наслу. О аламатлар ахтара, амма огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес.
Ниневияны халкъына Юнус нечик аламат болгъан буса, Мен де, Инсанны Уланы, бу наслу учун шолай аламат болажакъман.
Шебаны пача къатыны къыяматгюн туруп йиберип, бу наслуну айыплажакъ, неге тюгюл Сулайманны гьакъыллы сёзлерине тынгламакъ учун, о дюньяны бир къырыйындан гелген. Гьали буса Сулаймандан да уллусу мундадыр!
Къыяматгюн ниневиялы адамлар, гьалиги наслу булан туруп йиберип, о наслуну айыплажакълар. Неге тюгюл де, Юнусну сёйлевюнден сонг олар товба этгенлер. Гьали буса Юнусдан да уллусу мундадыр.
– Яллайгъан чыракъны бирев де яшыртгъын ерге я савутну тюбюне салмас. Гирегенлер ярыгъын гёрсюн учун, ону бийик ерге салыр.
Гёз къаркъара учун бир чыракъ йимикдир. Эгер гёзлеринг сав буса, къаркъаранг бютюнлей ярыкъдан толур. Эгер гёзлеринг бузукъ болса, къаркъарангны къарангылыкъ къуршар.
Шолайлыкъда, къара, ичингдеги ярыкъ къарангылыкъгъа айланып къалмасын!
Эгер бютюн къаркъаранг ярыкъдан толгъан буса ва сенде бир де къарангы ер ёкъ буса, чыракъ оьзюню шавласы булан ярыкъ берегени йимик, бютюн къаркъаранг да ярыкъ болуп къалажакъ.
Иса сёйлеп битгенде, бир фарисей Ону тюш ашгъа чакъыра. Иса барып уьйню ичине гирип олтура.
Ашны алдында Иса къолларын жувмагъанын гёрюп, фарисей бек тамаша бола.
Раббибиз огъар булай дей: – Гьали сиз, фарисейлер, сукараланы ва бошгъапланы тыш ягъын таза сакълайсыз, ичигиз буса сутурлукъдан ва яманлыкъдан толуп тура.
Авлиялар! Тышын Ким яратгъан буса, ичин де О яратмагъанмы?
Сиз оьзюгюзню бар затыгъыздан пакъырлагъа садагъа беригиз, шо заман сизин бары да затыгъыз таза болур.
Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей фарисейлер! Нананы, гийиготну ва гьар тюрлю яшылчаланы ондан бир пайын секет чыгъарып бересиз, адилликни ва Аллагьны сюювюню гьакъында буса ойлашмайсыз. Бу агьамиятлы затланы юрютмеге герексиз, бирисилерин де унутуп къойма герек тюгюлсюз!
Адаршай сизин гьалыгъызгъа, гьей фарисейлер! Синагогларда тёрге чыгъып олтурмагъа сюесиз, базар майданларда адамлар гьюрметлегенни сюесиз.
Адаршай сизин гьалыгъызгъа! Сиз уьстюнден адамлар билмей таптап турагъан белгисиз бир къабурлар йимиксиз.
Шо заман дин алимлерден бириси Огъар къаршы чыгъып: – Устаз, булай сёйлеп, Сен бизин де хатирибизни къалдырасан, – дей.
Иса огъар: – Адаршай сизин де гьалыгъызгъа, гьей дин алимлер! Сиз инсанлагъа къатты дин талаплар салып, оланы уьстюне авур, кютмеге къыйынлы намусланы саласыз. Оьзюгюз буса оланы кютмек учун бармагъыгъызны сама тербетмеге де сюймейсиз.
Адаршай сизин гьалыгъызгъа. Сиз пайхаммарлар учун зияратлар ишлейсиз. Оланы буса сизин ата-бабаларыгъыз оьлтюрген.
Шолайлыкъда, сиз ата-бабаларыгъыз этгенине рази болуп къаласыз, неге тюгюл пайхаммарланы олар оьлтюргенлер, сиз буса о пайхаммарлагъа зияратлар ишлейсиз.
Шону учун Аллагь булай терен ойлу сёзлени айтгъан: «Мен ягьудилени ва дин алимлени янына пайхаммарлар ва элчилер йибережекмен, оланы бирлерин оьлтюрежеклер, башгъаларын буса гьызарлажакълар».
Шогъар гёре дюнья яралгъандан берли бары да пайхаммарланы тёгюлген къаны учун Аллагь бу наслудан жавап талап этежек.
Гьабилни къанындан башлап, ибадатхананы къурбанлыкъны салагъан ерини де, Сыйлы Ерини де арасында оьлтюрюлген Закарияны къанына ерли тёгюлген бары да къан учун жавап талап этежек. Сизге айтаман: бары да зат учун бу наслудан жавап талап этилежек.
– Исагъа иман салгъанланы Филаделфия шагьардагъы жыйыныны малайигине яз: Сыйлы ва Гьакъ болгъан, Оьзюнде Давутну ачгъычы булангъы булай дей: О ачгъанны бирев де бегитип болмас, О бегитгенни бирев де ачып болмас.
Ону дуванлары гьакъдыр ва адиллидир. Зинасы булан дюньяны пасат ёлгъа салгъан къагьба къатынны такъсырлады. Аллагь Оьзюню къуллукъчуларыны къаны учун ондан оьч алды.