Книга Откровение Cтих 6 | Параллельные места

Бабилни къызы, дагъылып къалажакъсан сен! Насиплидир сен бизге этген затынга гёре къайтарышын этген сагъа! Аллагь адиллидир. Сизге азап берегенлеге тийишли азабын О бережек. шо адам Аллагьны ачувуну пияласындан Ону къазапланывуну сув къошулмагъан чагъырындан ичежек. О сыйлы малайиклени ва Къозуну гёз алдында отну ва яллайгъан кюкюртню ичинде азап чегежек. Уллу шагьар ярылып, уьч гесек болду ва дюньяны уьлкелерини шагьарлары чёкдю. Аллагь уллу Бабилни де унутмады. Аллагьны къазапланывундан толгъан пияланы огъар да ичмеге тюшдю.

О оьзюне нечакъы гьайбатлыкъ ва макътавлукъ гелтирген буса, огъар шончакъы къайгъы ва азап гелтиригиз. О: «Мен бир тул къатын тюгюлмен. Мен пача къатын йимик олтургъанман. Мен бир заманда да пашманлыкъны гёрмесмен», – деп макътанды.

Шо саялы да ахыры бир гюн огъар гьар тюрлю балагьлар етежек: оьлюм, авур агь урувлар ва уллу ачлыкъ. О отгъа салынып яллатылар, неге тюгюл огъар дуван этген Раббибиз Аллагь къудратлыдыр.

Шагьар булан зина этип, ону байлыгъындан кеп чегип тургъан дюньяны пачалары о яллайгъан отну тютюнюн гёрген заманда, огъар яс этип йылажакълар.

Ону азап чегегенинден къоркъмакълыкъдан йыракъдан туруп, булай айтажакълар: «Адаршай, адаршай уллу шагьаргъа! Гючлю шагьар Бабил! Бир сагьатны ичинде такъсырланып битдинг!»

Ер юзюню савдюгерчилери огъар яс этип йылайлар, неге тюгюл оланы малларын бирев де дагъы сатып алмай.

Оланы алтынын, гюмюшюн, къыйматлы ташларын ва инжилерин, юкъкъа кетен, йибек, авур къызыл ва къызыл парча къумачларын, багьалы агъачларын, пилни сюегинден, багъырдан, темирден ва мармар ташдан этилген затларын,

дарчинлерин, атирлерин, атирли балгьамларын ва майларын, чагъырларын, зайтун майын, унун ва будайын, туварларын ва къойларын, атларын ва арбаларын, къулларын, инсанланы жанларын дагъы бирев де сатып алмай.

Олар: «Сени жанынг ушатагъан емишлеринг сени къолунгда дагъы ёкъ. Бары да байлыкъларынг ва макътавлугъунг къолунгдан чыкъды ва бир заманда да дагъы къайтып гелмежек», – деп айтажакълар.

Бабил шагьар себепли болуп къазангъан савдюгерчилер, ону азап чегегенинден къоркъмакълыкъдан йыракъда токътажакълар.

Олар булай йылап яс этежеклер: «Адаршай, адаршай уллу шагьаргъа! О юкъкъа кетенден, авур къызыл ва къызыл парча опуракъ гийген эди, алтын, къыйматлы ташлар ва инжилер булан безенген эди.

Бары да бу байлыкъ бир сагьатны ичинде ёкъ этилди!» Гьар гемени еси, ёлчулар, денгизчилер ва денгизден къазанып яшайгъан гьар адам арекден туруп къаражакъ.

О яллайгъан отну тютюнюн гёрген заманда: «Бу уллу шагьаргъа тенг гелеген шагьар дагъы бир заманда да болгъанмы экен?» – деп къычыражакълар.