– Я Раббим! Мени бир къулум авруп ятгъан, тербенип болмай, кёп азап чегип тура, – дей.
Ахшам болгъанда, Исаны янына бир хыйлы жинли гишилени гелтирелер. О сёз булан жинлени къувалай ва бары да авруйгъанланы сав эте.
Иса Галилея кёлню бириси ягъасында ерлешген гадаренлилени топурагъына гелген заманда Ону къабурлардан чыкъгъан эки жинли адам къаршылай. Олар о даражада бек къутургъан болгъан чы, гьатта шо ёлдан бирев де юрюп болмай болгъан.
Донгуз сакълагъанлар буса, шагьаргъа къачып, донгузлагъа ва жинли адамлагъа болгъан бары да затны хабарлайлар.
Шонда Ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны ятывдагъы кююнде гелтирелер. Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, къаст этип йибер! Сени гюнагьларынгдан гечилди! – дей.
Мени, Инсанны Уланыны, бу дюньяда гюнагьлардан гечмеге къудратым барны сиз гьали гёрерсиз. Сонг тербенип болмай авруйгъан адамгъа: – Туруп, ятывунгну да алып, уьюнге бар, – дей.
Гюн артагъан заманда, Ону янына бары да авруйгъанланы ва жинли адамланы гелтирмеге башлайлар.
Олар айланадагъы бары да ерлеге бара. Иса къайда барса да, аврувлуланы тёшекде ятгъан гьалында Ону янына гелтирмеге башлайлар.
Шагьар болсун, юрт яда махи болсун – О къайда барса да, бары да ерлерде аврувланы майданлагъа гелтирелер. Аврувлар да, янгыз Оьзюню опурагъыны этегине сама бир тиймеге къойсун деп, Исагъа ялбаралар. Тийгенлени барысы да сав болалар.
Бу ишни гёргенлер буса жинли адам нечик сав болгъанны гелгенлеге англаталар.