– Биз Ибрагьимни наслусунданбыз, бир заманда да биревню де къуллары да болмагъанбыз! «Сиз азат болажакъсыз», – деп Сен нечик сёйлейсен? – дейлер олар.
Сиз Ибрагьимни наслусундан экенигизни билемен, амма сиз Мени оьлтюрмеге сюесиз, неге тюгюл Мен уьйретеген затланы къабул этмейсиз.
– Бизин атабыз – Ибрагьим, – дейлер ягъудилер. – Эгер сиз Ибрагьимни авлетлери болгъан эдигиз буса, Ибрагьим этеген ишлени этер эдигиз.
Гьей къардашлар, Ибрагьимни наслусуну авлетлери ва Аллагьдан къоркъагъан башгъалар, бу къутгъарылывну гьакъындагъы хабарны Аллагь бизге йиберген.
Неге тюгюл де, тышдан ягьуди болгъан герти ягьуди тюгюлдюр. Тап шо кюйде, тышдагъы, къаркъарадагъы сюннет де, герти сюннет тюгюлдюр.
Янгыз ичинден ягьуди болгъан адам, демек язылгъанына гёре этилгени тюгюл, Аллагьны Ругьуна гёре юреги сюннет этилгени герти ягьудидир. Шолай адам инсанлардан тюгюл, Аллагьдан макътав къазанар.
Бизин, ягьудилени, атасы болгъан Ибрагьимни гьакъында не билебиз деп айтмагъа болабыз экен?
Аллагь Ибрагьимге сюннет этив адатны берди. Шо адат Аллагь ону къабул этгенни белгилей эди. Имангъа гёре буса Аллагь Ибрагьимни сюннет этилгенче де къабул этген эди. Шо саялы да, оьзлер сюннет этилмесе де, Ибрагьим Аллагьгъа иман салагъанланы барысыны да ругь атасыдыр. Аллагь оланы иманы саялы къабул этер.
Ибрагьим де сюннет этилген ягьудилени атасыдыр. Амма барысыныки де тюгюл, янгыз сюннет этилгинче оьзю юрюген иманны ёлу булан юрюйген ягьудилени атасыдыр.
Шолайлыкъда, Аллагьны ваъдасы инсанлагъа иманы саялы бериле. Шо ваъда Ибрагьимни бары да наслуларына уллу савгъатдыр. Шо ваъда янгыз Къанунгъа гёре юрюйгенлеге тюгюл, Ибрагьим йимик иманы булан яшайгъан гьар гишиге бериле. Аллагьны алдында Ибрагьим бизин барыбызны да атабыздыр. Сыйлы Язывларда язылгъан кюйде: «Мен сени бир кёп халкъланы атасы этдим». Ибрагьим оьлюлени тирилтеген ва бар болмагъан бары да затны бар этеген Аллагьгъа иман салды.