– Биргине-бир, кёп сюеген уланынг Исгьакъны да алып, ону да булан Мориа деген вилаятгъа бар. Онда, Мен сагъа гёрсетген тавда, уланынгны яллатып къурбан этерсен, – дей Аллагь.
Пача булай дер: «Раббибизни буйругъун билдирип турарман мен! О Магъа булай деп айтды: „Сен Мени Уланымсан. Мен де бугюн Сени Атанг болдум.
Будур Мени сайлангъан, Мен Оьзюн сюеген къулум. О Мени жанымны къуванчыдыр. Ругьумну Огъар бережекмен. О бары да халкълагъа Аллагьны адиллиги етише турагъаны гьакъда билдирежек.
Гьей экиюзлю! Башлап оьзюнгню гёзюнгдеги аркъалыкъны тайдыр, къардашынгны гёзюндеги чёпню нечик тайдырма герекни шо заман гёрерсен.
Бу арада бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени сююмлю Уланым. Огъар тынглагъыз! – деген сес чалына.
Амма булутдан таба: – Бу Мени Сайлангъан Уланымдыр, Огъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.