Мен оьлюп тирилген сонг, сизден алда Галилеягъа барып туражакъман.
Шо заман Иса олагъа: – Къоркъмагъыз! Барып иман къардашларыма билдиригиз, Галилеягъа гелсинлер, олар Мени онда гёрежеклер, – дей.
Он бир де якъчысы буса Галилеягъа, Иса айтгъан тавгъа, гете.
Мен оьлюп тирилген сонг, сизден алда Галилеягъа барып туражакъман.
Мундан сонг Иса Галилея кёлню ягъасында якъчыларына бирдагъы керен гёрюне. Шо булай бола:
Петер деп де айтылагъан Симон, оьзюне Эгиз деп айтылагъан Тома, Галилеяны Кана деген юртундан гелген Натанайыл, Зеведейни уланлары, Исаны якъчыларындан дагъы да экевю де бир ерде болалар.
Петер олагъа: – Мен балыкъ тутма бараман, – дей. – Биз де сени булан гелебиз, – дейлер огъар къалгъанлары. Чыгъып олар къайыкъгъа минелер. Шо гече олар бир зат да тутмайлар.
Эртен болгъанда буса, Иса кёлню ягъасында токътай. Тек якъчылары Ону Иса экенин танымайлар.
Иса олагъа: – Ювукъларым! Гьеч зат тутдугъузму? – деп сорай. – Тутмадыкъ, – деп жавап берелер олар.
– Торугъузну къайыкъны онг ягъына атыгъыз, тутарсыз, – дей Иса олагъа. Олар шолай этелер. Тутгъан балыкъны кёплюгюнден олар торну тартып чыгъарып алып болмайлар.
Шо вакъти Исаны кёп сюеген якъчысы Петерге: – О чу Раббибиз! – дей. Петер О Рабби Иса экенин эшитгенде, белине уьст опуракъларын да чырмап (о чечинген болгъан), кёлге атыла.
Башгъа якъчылары, балыкъдан толгъан торну да тартып, къайыкъ булан юзюп, кёлню ягъасына чыгъалар. Неге тюгюл де, олар ягъадан онча йыракъда тюгюл, юз метр чакъы мезгилде болгъан.
Къуругъа чыкъгъан заманда, олар онда янагъан отну, уьстюнде салынгъан балыкъны ва къырыйында экмекни гёрелер.
Иса олагъа: – Гьали сиз тутгъан балыкълардан бир нечени дагъы да гелтиригиз, – дей.
Гетип, Петер, уллу балыкълардан толгъан торну тартып, къуругъа чыгъара. Онда юз элли уьч балыкъ болгъан. Шолай кёп балыкъ бар буса да, тор йыртылмай.
Иса олагъа: – Гелигиз, ашамагъа олтуругъуз, – дей. Якъчыларындан гьеч бири де Огъар: – Сен кимсен? – деп сорамагъа болушлукъ этмейлер, неге тюгюл О Рабби экенни олар билелер.
Иса гелип, экмек де, балыкъ да алып, олагъа бере.
Оьлюп тирилгенден сонг, Иса якъчыларына гёрюнегени бу уьчюнчю керен болгъан.
Олар ашап битгенде, Иса Петер деп де айтылагъан Симонгъа: – Югьанны уланы Симон! Сен Мени булардан эсе кёп сюемисен? – деп сорай. – Сюемен, Раббим! Сен билесен чи мен Сени сюегенни, – дей о. – Мени къозуларымны сакъла, – дей Иса огъар.
Экинчи керен дагъы да огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. Петер Огъар: – Сюемен, Раббим! Сен билесен чи мен Сени сюегенни, – деп жавап бере. – Сен Мени къойларымны гьайын эт, – дей Иса огъар.
Уьчюнчю керен де Иса огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. «Мени сюемисен?» – деп оьзюне уьчюнчю керен сорайгъанына бираз пашман болуп: – Я Раббим! Сен бары да затны билесен чи. Мен Сени сюегенни билесен, – дей Петер. Иса огъар булай дей: – Мени къойларымны сакъла.
Гертисин сёйлеймен сагъа: сен жагьил заманынгда, оьзюнг гийинип, сюйген еринге гетип боласан, къарт болгъанда буса, къолларынгны гётерерсен, сени башгъа бирев гийиндирер, сени барма сюймейген еринге элтер.
Шону О Петер нечик оьлюм булан Аллагьны макътавлу этежегин англасын учун айта. Шону айтгъан сонг, огъар: – Мени артыма тюш! – дей.
Петер де, бурлугъуп къарап, оьзлени арты булан Исаны кёп сюеген якъчысы гелегенни гёре. Ахшамгъы ашны вакътисинде Исагъа ювукълашып, о: «Я Рабби, Сагъа хыянатлыкъ этежек ким болур?» – деп сорагъан якъчысы болгъан.
Ону гёрюп, Петер Исагъа: – Я Рабби! Огъар не болур? – деп сорай.
– Эгер Мен гелгинче, о сав къалгъанны сюе бусам, о сагъа не аварадыр? Сен Мени артыма тюш! – дей Иса огъар.
Шолайлыкъда, Исаны якъчыларыны арасында Ону бу якъчысы оьлмежек деп хабар яйыла. Тек Иса огъар: «Оьлмежек», – деп айтмады, янгыз: «Эгер Мен гелгинче, о сав къалгъанны сюе бусам, о сагъа не аварадыр?» – деп айтды.