Мен, Инсанны Уланы, гелгенде, ашама да ашадым, ичме де ичдим. Адамлар буса: «Къарагъыз, ашама да, чагъыр ичме де сюеген адам, ясакъчыланы да, гюнагьлыланы да къурдашы!» – деп айтдылар. Амма Аллагьны гьакъылыны гертилиги Ону ёлуна тюшгенлени ишлеринде гёрюнедир.
Бу агъач устаны уланы тюгюлмю? Ону анасыны аты Мариям тюгюлмю? Инилери Якъуб, Юсуп, Симон ва Ягьуда тюгюлмю?
Халкъны арасында Ону гьакъында хыйлы эришивлюклер де юрюле. «О яхшы Адам», – дей бирлери. «Тюгюл, О халкъны алдата», – дей башгъалары.
– Сен де Галилеядан сама тюгюлмюсен? Бир башлап Сыйлы Язывланы уьйрен, Галилеядан бир де пайхаммар чыкъмагъанны оьзюнг гёрюрсен, – деп жавап берелер огъар.