О адам гетип, оьзю учун Иса нелер этгенин Оншагьар деген ерде айтмагъа башлай. Барысы да тамаша болуп къалалар.
О адамланы гёрюп, Иса олагъа: – Барып дин къуллукъчуларыгъызгъа гёрюнюгюз, – дей. Олар барагъанда, ёлдокъ да аврувундан тазаланалар.
Олардан бири, оьзю сав болгъанын гёрюп, къычырып Аллагьгъа макътав эте туруп, гери къайта
ва Исаны аякъларына баш уруп, Огъар алгъыш эте. Шо адам самариялы болгъан.
Шо вакъти Иса: – Тазалангъанлар он адам тюгюлмю эди? Къалгъан тогъузу къайда?
Оланы бу ят тухумдан болгъанындан башгъа бири де гери къайтып Аллагьгъа алгъыш этмедими? – деп сорай.
Сонг огъар: – Туруп бар. Сени иманынг къутгъарды, – дей.
– О гюнагь ишлер этегенни яда этмейгенни мен билмеймен, тек мен бир затны билемен: башда мен сокъур эдим, гьали буса гёремен, – деп жавап бере о ягьудилеге.
Эгер сен, Иса Раббибиз экенине авзунг булан ачыкъдан шагьатлыкъ этип, Аллагь Ону оьлюмден тирилтгенине юрегингден иман салсанг, къутгъарыларсан.
Юреги булан иман салгъанны – Аллагь къабул этер. Авзу булан ачыкъдан мюкюр болгъан – къутгъарылар.