Иса, къолун узатып, авруйгъан адамгъа тийип: – Сюемен, сав бол, – дей. Шоссагьатына ону авруву тайып къала.
Шо саялы онда Иса гьеч бир муъжизат гёрсетип болмай. Янгыз бир нече авруйгъан адамланы уьстюне къолун узатып, оланы сав эте.
Ону янына сангырав ва къыйынлача сёйлейген бир адамны гелтирелер ва огъар къолун тийдирсин деп тилейлер.
Иса сокъурну къолундан тутуп, ону юртдан чыгъара. Сонг ону гёзлерине тюкюрюгюн тийдирип, ону уьстюне къолларын сала ва: – Гьеч зат гёремисен? – деп сорай.
Сонг Иса къолларын дагъы да ону гёзлерине сала. Бу адам гёзлерин ачып къарай. Ону гёзлери ачыла ва дагъы да къайтып яхшы гёреген бола.
Савул гьайран гёрюнюшде, Гьанания деген бир адам янына гелип, янгыдан гёреген болсун деп, оьзюне къолларын салгъанын гёрдю, – дей Раббибиз огъар.
Гьанания гетип, шо уьйге гире. О Савулну уьстюне къолларын салып: – Савул, къардашым, гелеген ёлунгда сагъа гёрюнген Раббибиз Иса, сен янгыдан гёреген болсун ва сен Аллагьны Ругьундан толсун деп, мени йиберди, – дей.