неге тюгюл олар экмеклер булангъы аламатны агьамиятлыгъын гьали де англап битмеген болгъан. Буланы барын да олар юреклерини енгилмейгенлигинден англап болмагъан.
Иса: – Гертилей де, сиз шону гьали де англамаймысыз? Инсанны ичине тышдан гелип гиреген бир зат да ону мурдарлама болмайгъанны сиз гёрмеймисиз дагъы?
Олар не сёйлейгенни билип, Иса: – Экмеклеригиз ёгъу гьакъда неге сёйлейсиз? Гьали де гьакъылыгъыз етишип, англап битмеймисиз? Юреклеригиз гьали де шону англамаймы?
Гёзлеригиз бар буса да, гёрмеймисиз? Къулакъларыгъыз бар буса да, эшитмеймисиз?
Шо заман Иса олагъа: – Неге сиз гьали де англамайсыз? – дей.
Амма Иса бурулуп якъчыларына багъып къарай ва Петерге: – Менден ари тай, иблис! Сени Аллагь сюеген затлар тюгюл, инсан сюеген затлар ойлашдыра! – деп къатты кюйде жавап бере.
Олар да бу сёзню ичинде сакълайлар, амма: – «Оьлюмден тирилмек» демек не демекдир? – деп бир-бирине сорайлар.
Амма олар бу сёзлени маънасын англамайлар. Огъар къайтарып сорамагъа да къоркъалар.
– Сиз не тилейгенигизни билмейсиз. Башыма тюшежек азаплардан Мен оьтежек йимик, сиз де оьтюп болурмусуз? – деп сорай Иса олагъа.