Раббибиз Аллагь яратгъан жанланы арасындан йылан инг де гьиллачысы болгъан. О къатынгишиге: – Сизге Аллагь шу бавдагъы бир емишден де ашама къоймайгъаны тюзмю? – деп сорай.
Басарсан къара йылангъа да, арслангъа да; таптап чыгъарсан арслан баланы да, агъулу йыланны да.
Сонг Иса булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: кёкню ачылгъанын, Аллагьны малайиклери Инсанны Уланыны уьстюне тюшюп гелегенин ва гётерилип гетегенин гёрежексиз.
Сынавлардан оьтюп, Оьзю азап чекгенине гёре, гьали О сынавлагъа тюшегенлеге кёмек этмеге бола.
Оланы алдатгъан иблис буса кюкюрт яллайгъан кёлге ташланажакъ. Шондан алда къыр жан ва ялгъан пайхаммар да шонда ташлангъан эдилер. Шонда олар гечеси-гюню булан гьар даим азап чегип туражакълар.