Ону сынайгъан иблис, ювукълашып, булай дей: – Эгер Сен Аллагьны Уланы бусанг, бу ташлар ашлагъа айлансын деп буюр.
Сонг Иса огъар: – Вёре, биревге де айтмассан, барып дин къуллукъчугъа гёрюн. Аврувдан тазалангъанынг саялы, Муса буюргъан кюйде къурбан эт. Къурбан этгенинг сени къолай болгъанынга шагьатлыкъ этежек, – дей.
Олар: – Гьей Аллагьны Уланы, бизден не сюесен? Мунда бизге белгиленген болжалдан алда азап берме гелгенмисен? – деп къычыралар.
Жинлер Исаны гёрген заманда, Ону алдында ерге къапланып ятып: – Сен Аллагьны Уланысан! – деп къычыра.
– Сен бизден не сюесен, гьей назаретли Иса? Бизин дагъытма гелгенмисен? Мен Сени Ким экенингни таныйман. Аллагьны Сыйлысысан, – деп къычыра.