Иса олагъа: – Гьей имандан языкълар, мунча неге къоркъасыз? – дей. Сонг туруп, елни ва кёлню гьалекленгенин токътата. Бир шыплыкъ болуп къала.
О да уянып, елге токътамагъа буюра ва кёлге: – Токъта! Сабур бол! – дей. Ел тына ва бир шыплыкъ болуп къала.
Аврувну башлыгъында токътап, О къатынны иссилигин тайдыра, о да сав болуп къала. Къатын, шоссагьат аякъгъа туруп, олагъа тепси къура.
Бир кёплеринден жинлер: – Сен Аллагьны Уланысан! – деп къычыра туруп чыгъып таялар. Жинлер Оьзю Месигь экенни билегени саялы, Иса олагъа сёйлемесин деп къатты кюйде бувара.
Ювугъуна барып, олар Исаны уятып: – Устаз! Устаз! Биз батыла турабыз, – дейлер. Уянып, О елни ва сувну гьалекленивюн токътата. Олар да токътап, бир шыплыкъ болуп къала.