– Тилегиз – сизге берер, излегиз – табарсыз, эшикни къагъыгъыз – сизге ачар.
Дагъы да сизге айтаман: эгер сизин арагъыздан экигиз тилемеге сюйген гьар затыгъызны гьакъында дюньяда разилешсегиз, не зат тилесегиз де, кёклердеги Атам ону кютежек.
Иман да булан дуа эте туруп не зат тилесегиз де, алажакъсыз.
Шогъар гёре сизге айтаман: дуа этегенде, не зат тилесегиз де, шо сизге болажакъгъа инаныгъыз, сиз де шону алажакъсыз.
Эгер арагъыздан биригизни гьакъылыгъыз етишмей буса, о Аллагьдан тилесин, О да берер. Неге тюгюл де, Аллагь гьар кимге чомарт кюйде ва гьеч бир оьпкелевсюз берер.
Биз Аллагьны алдына тартынмайлы гелип болагъаныбызны себеби шудур: биз Ондан Оьзю рази къалагъан не затны тилесек де, О шону къабул этер. Биз Аллагьгъа инанабыз. Оьзю сюеген гьар не затгъа къыйышывлу болуп биз не зат тилесек де, О бизин эшитегенге инанабыз.