Сен айлысан, сени уланынг болажакъ. Огъар Исмайыл деп къоярсан, неге тюгюл Раббинг сени агьынгны эшитди.
О Улан табажакъ, Огъар да сен Иса деп ат къоярсан. Неге тюгюл де, О Оьз халкъын гюнагьдан къутгъаражакъ.
Малайик огъар булай дей: – Къоркъма, Мариям! Аллагь сагъа рагьмулу болду.
Амма анасы: – Тарыкъ тюгюл! Ону аты Ягьия болажакъ, – дей.
Закария бир такъта гесек гелтирмекни тилей ва: «Ону аты Ягьиядыр», – деп яза. Барысы да тамаша болуп къалалар.
Амма малайик олагъа булай дей: – Къоркъмагъыз! Мен сизге кюллю халкъны сююндюрежек бир уллу сююнч гелтиргенмен.