Сагьат уьчлер вакътиде Иса гючлю тавуш булан: – Эли, Эли, лама сабакътаны? Демек, «Аллагьым, Аллагьым! Мени не саялы ташлап къойдунг?» – деп къычыра.
Иса олагъа булай дей: – Мени азыгъым Мени Йибергенни сюйгенин кютмекдир ва Ону ишин яшавгъа чыгъармакъдыр.
Мен Оьзюмден бир зат да этип болмайман. Эшитгеним йимик дуван этемен. Мени дуваным да адилли дувандыр. Неге тюгюл де, Мен Оьзюм сюйгенни тюгюл, янгыз Мени йиберген Атамны сюйгенин кютмеге къарайман.
Неге тюгюл де, Мен кёклерден Оьзюм сюйгенни этмек учун тюгюл, Мени йиберген Атам сюйгенни этмек учун гелгенмен.
Эгер Мен дуван этсем де, Мени дуваным гьакъ, неге тюгюл бу дуванымда Мен янгыз тюгюлмен, Мени булан Мени йиберген Атам да бар.