Садагъа сандыкъны къаршысында олтуруп, Иса адамланы онда акъча салагъанына къарай. Бир кёп бай гишилер кёп акъча салалар.
Мен гьар гюн сизин булан ибадатханада болуп турдум, сиз Магъа къол да узатмадыгъыз. Гьали буса сизин заманыгъыз, къарангылыкъны гьакимлиги гелген.
Бу заман олар Ону тутмагъа къарайлар. Амма Огъар бирев де тийип болмай, неге тюгюл гьали де Ону белгиленген болжалы етишип битмеген болгъан.
Бу иш ягьуди Пасха байрамны лап алдында бола. Иса, бу дюньяны къоюп, Атасыны янына гетме Оьзюне заман етишгенни биле. О бу дюньяда Оьзюнюки болгъанланы сюйген ва гьали де сюювю нечик дазусуз экенни гёрсетген.