Иса да, олагъа ювукъ барып, булай дей: – Кёкде ва дюньяда бютюн гьакимлик Магъа берилген.
Атасы Уланын сюе. Оьзю этеген бары да затларын да Огъар гёрсете. Атасы Огъар булардан да уллуларын гёрсетежек. Шо заман сиз тамаша болажакъсыз.
Атасы гьеч биревге дуван гесмей. Барысы да Атасына гьюрмет этегенде йимик, Уланына да гьюрмет этсин учун, дуван гесмекни О Оьзюню Уланына тапшургъан. Огъар гьюрмет этмейген Ону йиберген Атасына да гьюрмет этмес.
Жанымны янгыдан къайтарып алмакъ учун берегеним саялы, Атам Мени сюе.
Атам Мени сюйгени йимик, Мен де сизин сюйгенмен. Мени сюювюмде яшап къалыгъыз!
Сен Магъа бары да инсанланы уьстюнде гьакимлик бердинг. Сен Магъа тапшургъанлагъа Мен де даимлик яшав бережекмен.