Сонг булай дей: – Гертисин сёйлеймен сизге: эгер сиз, алышынып, яшлар йимик болмасагъыз, Аллагьны гьакимлигини тюбюне тюшмессиз.
«О, муна, мунда!» яда «Она, онда!» – деп бирев де айтып болмас. Неге тюгюл де, Аллагь сизин арагъызда гьакимлик этедир, – деп жавап бере.
Бары да яратгъан затларыны арасында биз инг де биринчиси болгъанны сююп, О бизин гьакъ гертиликни сёзюнден таба Оьзюню авлетлери этмеге токъташды.
Сиз чирип къалагъан урлукъдан тюгюл, бир де чиримейген урлукъдан, демек Аллагьны яшав береген ва даимге къалагъан каламындан таба янгыдан тувдугъуз.
Аллагьны авлети болгъан гиши гюнагь иш этивюн узатып турмай. Неге тюгюл де, Аллагь Оьзюню барлыгъы булан ону юрегинде яшай. Аллагьны авлети болгъаны саялы, о гюнагь иш этивюн узатып турмай.