Шо заман Мен, Пача, онг ягъымдагъылагъа булай айтажакъман: «Гьей, Атам сизге рагьмусун гёрсетди! Дюнья яралгъандан берли сизин учун кёклерде гьазирлеген пачалыкъгъа ес болугъуз.
Калам инсан болуп арабызда яшагъан. О зор сюювден ва гьакъ гертиликден толгъан болгъан. Биз Ону уллу макътавлугъун – Атасы биргине-бир Уланына берген макътавлугъун гёрдюк.
Оланы Магъа берген Атам бары да затдан уьстдедир. Оланы Атамны къолундан чыгъарып алмагъа гьеч биревню де гючю етмес.