Сонг Иса, якъчыларыны янына гелип, олагъа булай дей: – Сиз гьали де ятып юхлап рагьатланамысыз? Муна, болжал ювукълашды. Мен, Инсанны Уланы, гюнагьлыланы къолуна бериле тураман.
Уьчюнчю гезик де оланы янына гелип, Иса: – Сиз гьали де ятып юхлап рагьатланамысыз? Таманыгъыз! Заман етишген. Мен, Инсанны Уланы, гюнагьлыланы къолуна бериле тураман.
Оьлю ятгъан анакъны алдындан ташны тайдыралар. Гёзлерин кёкге къаратып, Иса булай дей: – Гьей Атам! Мени эшитгенинг учун, Сагъа шюкюр этемен.
Иса олагъа булай жавап бере: – Аллагь Магъа, Инсанны Уланына, макътавлукъ береген заман гелди!
Бу иш ягьуди Пасха байрамны лап алдында бола. Иса, бу дюньяны къоюп, Атасыны янына гетме Оьзюне заман етишгенни биле. О бу дюньяда Оьзюнюки болгъанланы сюйген ва гьали де сюювю нечик дазусуз экенни гёрсетген.
О къыргъа чыкъгъан сонг, Иса булай дей: – Энни Мени, Инсанны Уланыны, макътавлугъум ачыкъ болду. Аллагь да Менден таба макътавлу болур.
Эгер Аллагь Менден таба макътавлу болгъан сонг, Аллагь Мени Оьзюмню де макътавлу этер ва шо макътавлукъну шоссагьат этер.