Ким Магъа къуллукъ этме сюе буса, артыма тюшсюн! Мен къайда болсам, къуллукъчум да шонда болар. Ким Магъа къуллукъ этсе, Атам да огъар гьюрмет этер.
Атам! Сен Магъа аманат этгенлеринг Мен болажакъ ерде, Мени булан бирге болгъанны, Сен Магъа берген макътавлукъну олар да гёргенни сюемен. Сен Магъа шо макътавлукъну бердинг, неге тюгюл Мени дюнья яралгъанчадан да алда сюе эдинг.
Бу сёзлени айтып битгендокъ, Иса оланы гёз алдында кёкге гётериле ва Ону бир булут алып гете.
Элчилер оьрге багъып Ону кёкге чыгъагъан кююне къарап турагъанда, оланы алдына бирден акъ опуракълар гийген эки адам гелип токътай.
Олар: – Гьей галилеялылар! Мунда кёкге къарап негер токътагъансыз? Сизин яныгъыздан кёкге гётерилген бу Иса, сиз гёреген кюйде кёкге нечик гётерилди буса, шолай къайтып да гележек, – дейлер.
Сонг яшап турагъан биз, савлар да, ерден гётерилип, булутланы ичинде олагъа къошулуп, кёкде Раббибизни къаршылажакъбыз. Шо замандан тутуп даим Ону булан бирликде къалажакъбыз.