Мен сизге буюргъан затланы кютсегиз, Мени сюювюмде яшап къалажакъсыз. Шолай Мен де: Атамны буйрукъларын кютдюм ва Ону сюювюнде яшап къаламан.
Биз буса барыбыз да, бетлерибизни перде булан япмайлы, Раббибизни макътавлугъуну шавласын гюзгюде йимик гёребиз ва Оьзюне ошай туруп ва ярыкъ макътавлукъ булан бирден-бир шавлалана туруп тюрленебиз. Шону Раббибизни Ругьу эте.
Ким Аллагьны каламын кюте буса, Аллагьны сюювю камиллигине етишген. Шолайлыкъда, Аллагь булан бирликде яшайгъаныбызны билмеге болурбуз.
Аллагьны сюймек демек Аллагьны буйрукъларын кютмек демекдир. Ону буйрукъларын кютмеге къыйын тюгюл.
Сюймек демек буса биз Аллагьны буйрукъларына гёре яшамагъа герекбиз демекдир. Башдан берли эшитгенигиз йимик, Ону буйругъу сюювню ёлунда юрюмеклигибиздир.